De andere kant van de NAM

Als auteur van dit boek had ik er behoefte aan een aantal zaken uit mijn werkzame leven op papier te zetten. Eenmaal hieraan begonnen vond ik het zo leuk, dat het tenslotte uitmondde in het schrijven van een beknopte biografie. Het verhaal begint bij mijn geboorte in Amsterdam vlak voor het einde van WO2. Na een koopvaardijperiode, die begon in jaar 1963 als scheepsmachinist op 18 jarige leeftijd bij een paar grote Nederlandse rederijen, waarin ik ca. 10 jaren op de Oceanen heb rondgedobberd, volgde een periode van ruim dertien jaren op een elektriciteitscentrale. Het begon bij de elektriciteitscentrale in Velsen Noord en eindigde op de PEN centrale te Diemen (later; UNA, NUON). Daarna kwam de overstap naar de NAM op 40 jarige leeftijd. Het was niet altijd even gemakkelijk, want ik moest een nieuw vak leren, waar de NAM me volledig bij steunde. Helaas is mijn oude werkgever nu vaak negatief in het nieuws. Naar mijn idee is dat niet terecht. Ook de BV. Nederland heeft schuld aan de verzakkingen en aardbevingen in Groningen. Ik had er behoefte aan mijn ervaringen bij deze werkgever op schrift te stellen, om zowel de positieve- als negatieve kanten te belichten.