De Peer En Ander Proza

Konrad Bayers teksten lijken op het eerste gezicht soms cabaretesk, maar de humor en ironie erin hebben een bittere, existentiële ondertoon. Bayer had belangstelling voor magie, sjamanisme, zenboeddhisme – omdat het hem geschikte middelen leken om de heerschappij van een in schijn rationele, alleenzaligmakende orde te ondergraven. Hij geloofde niet in één vaststaande en door iedereen gedeelde, ‘objectieve’ werkelijkheid: ze werd weerspiegeld en vervormd in talloze opvattingen en visies van afzonderlijke mensen, die hun werkelijkheid voor de enige ware houden. In Bayers ogen is het niet de taak van een schrijver er een subjectieve mening aan toe te voegen. Interessanter is het verstarde opvattingen met elkaar te confronteren, het gestolde proces van waarnemen en kennen weer in beweging te brengen, de banaliteit zichtbaar te maken, de korst van het denken los te peuteren.