Lofzang

Voor deze bloemlezing heeft Barber van de Pol vijfendertig gedichten gekozen, een paar ervan ruim 200 regels, allemaal uit Cántico (Lofzang). Sommige gedichten hebben een vrije versvorm, maar meestal gaat het om rijmende sonnetten of kwatrijnenreeksen. Een enkele keer is een weerbarstige oud-Spaanse versvorm omgebogen naar de jambe, die het Nederlands beter ligt. De oorspronkelijke tekst staat er steeds voor het plezier van de vergelijking naast.

Er is dus afwisseling, maar beslist ook eenheid in toon en thematiek. Die ervoer de dichter zelf zo sterk, dat hij vanaf 1928 decennialang zijn nieuwe cycli of bundels steeds weer onderbracht bij die ene overkoepelende titel Cántico.

Omstreeks vier uur

Omstreeks vier uur, heel plotseling,
Nog grauw: een grootse poging tot
Gelaat. Welk dan? Was dat het lot
Dat daar tussen schaduwen ging,
Ternauwernood nog ingevuld?
Ernaast massa vol ongeduld,
Krioelend. Wat? Nog ongericht
En vaag voelde ik toeval lokken
En langs mij glijden. Onverschrokken
Keek ik het Oosten in het gezicht.